«در رمان مویه کن، سرزمین محبوب، استفان کومالو که یک کشیش سالخورده اهل زولو است از دهکدۀ خود به ژوهانسبورگ سفر می‌کند و درمی‌یابد تنها پسرش، تنها پسر یک سفیدپوست به نام جیمز جارویس را کشته است که این ماجرا باعث ایجاد تنش‌هایی مابین این دو می‌گردد. آلن پیتون نویسندۀ رمان مویه کن، سرزمین محبوب یکی از مهم‌ترین روشنفکران مخالف با نظام آپارتاید در آفریقای جنوبی بود. هرچند که همچون بسیاران دیگر هرگونه استفاده از خشونت را در برابر آن رد می کرد.

حکومت نخبگان سفید بر تودۀ سیاهان و این همان داستان بسیار کهنۀ فرمانروایی سفیدپوستان است بر صاحبان اصلی آفریقا. آفریقایی که سرتاسرش طلا است.

غاز مهاجر دیگر خیلی دیر است

ماجراهای سرزمین آفت زده

در همان چند سطر اول ورود به رمان مویه کن سرزمین محبوب، خواننده درمی‌یابد طلسمی فریبنده او را مسحور خویش کرده است. منبع اصلی این طلسم در زبان رمان است. در سراسر متن رمان ترنم آهنگی است که در عین حالی که بخشی از جوهرۀ داستان و بیان‌کنندۀ مقصود است، به احساس نیز درمی‌آید.»

---