«پس از فوت علامه دهخدا در سال ۱۳۳۴، مصمم شدم امتياز چاپ و نشر امثال و حكم تأليف او را كه از اعاظم آثار ادبى ايران است و يك بار در چاپخانه مجلس چاپ شده بود به‌دست بياورم. زندگى دهخدا پر از ماجراهاى سياسى و ادبى بود كه متأسفانه ذكر آنها در اين خاطرات به‌درازا خواهد كشيد. اثر گران‌سنگ او لغتنامه است كه قسمت مهمى از عمر گرانبار خود را وقف آن كرد و تا سه ماه قبل از مرگ خود شبانه‌روز به نوشتن و جمع‌آورى آن مشغول بود. اواخر عمر وصيت كرد كه كار او را دكتر محمد معين و همكارانش در اداره لغتنامه ادامه دهند. مى‌گفتند اختيار چاپ تمام آثار ديگر او هم در دست دكتر معين است، ولى من بدون مراجعه به دكتر معين خودم شخصآ به منزل آقاى اسحاق دهخدا يكى از برادران او كه در خيابان ثريا (سميه فعلى) بود رفتم و پيشنهاد چاپ مجدد امثال و حكم را به او دادم و او هم پس از مطالعه و مشاوره با خانوادۀ دهخدا قرارداد چاپ مجدد امثال و حكم را به اتفاق برادر خود آقاى فرهاد دهخدا از طرف ورثه با من امضا كرد و مقرر شد كه اميركبير از روى چاپ اول امثال و حكم كتاب را مجدداً حروفچينى و چاپ و منتشر كند. دكتر معين بعدها پس از اطلاع از اين جريان گفت كار درستى كردى، اگر من مى‌خواستم دخالت كنم كارت چندين سال طول مى‌كشيد. حروفچينى و چاپ دوم امثال و حكم دهخدا در چهار مجلد دو سال طول كشيد و در سال ۱۳۳۸ منتشر شد. غلط‌گيرى و تصحيح هر چهار مجلد را دوست عزيزم آقاى مهدى آذريزدى انجام داد و پس از آن تا امروز مرتباً تجديد چاپ شده و آسان‌خوران از مزاياى آن بهره‌مند مى‌شوند!»
از کتاب در جستجوی صبح | خاطرات عبدالرحیم جعفری | بنیانگذار موسسۀ انتشارات امیر کبیر | ص ۶۰۵ و ۶۰۶