در آبان ماه سال ۱۳۲۸ مؤسسه انتشارات اميركبير در يك بالاخانه شانزده متری در خيابان ناصرخسرو تأسيس شد. در آن زمان تيراژ بهترين كتابها حداكثر از يكهزار يا يكهزار و پانصد نسخه تجاوز نمیكرد. از همان آغاز كار، اميركبير درصدد انتشار كتابهايی بود كه ديگر ناشران در آن ايام چندان بدآنها رغبت نداشتند و نخستين كتاب مهم و مفصلی كه منتشر نمود تاريخ علوم اثر پیير روسو بود كه در عالم مطبوعات ايران انعكاس وسيع يافت. از ديگر اقدامات مهم اميركبير در آن ايام پرداختن به ترجمه و انتشار مجموعه علمی «چه میدانم» بود …
ادامهدر سال ۱۳۴۲ مؤسسه اميركبير ۳ واحد جنبی به نامهای پرستو و سيمرغ و كتابهای طلايی برای چاپ آثار اختصاصی بوجود آورد، كه اولی زير نظر آقايان تينا و اسماعيل شاهرودی و عبدالله توكل و ايرج قريب به چاپ رمانهای ايرانی و خارجی و دومی زير نظر آقای پرويز شهرياری به چاپ آثار علمی در قطع جيبی فعاليت داشت و سومی با انتخاب و نظارت محمدرضا جعفری به چاپ خواندنيهايی برای كودكان و نوجوانان در قطعهای گوناگون اختصاص يافته بود. در سال ۱۳۴۷ اميركبير نيمی از چاپخانه سپهر را خريداری كرد و بتدريج اين چاپخانه به عظيمترين و مجهزترين چاپخانه بخش خصوصی در ايران برای چاپ و صحافی كتاب تبديل گرديد …
ادامهعوامل مختلف چپ و راست با تحريكات خود، كارگران را به اين خيال مىانداختند كه همه مؤسسات ملى مىشوند و اموال صاحبانشان را بين آنها تقسيم مىكنند! ولى من با روابط پدر و فرزندى كه طى سالها با كاركنانم داشتم خيالم از اين بابت راحت بود. همگى از مزاياى بيمه و تسهيلات ديگرى مانند پاداش و وام ازدواج و وام خريد خانه و… كه به مقتضاى حال براىشان فراهم مىكردم استفاده مىكردند. در آشپزخانه دفتر مركزى و چاپخانه براىشان غذاى گرم تهيه مىكرديم و به فروشگاهها مىفرستاديم… درحالىكه اغلب كتابفروشها خودشان بودند و دو سه نفر فروشنده كه بيشترشان نه از بيمه بهرهمند بودند و نه از مزاياى ديگر …
ادامه